رسم و رسوم رایج در مراسم عروسی بسیار زیاد است و هر منطقه ای در کشور دارای رسم و رسوم خاص خود در برگزاری مراسم عروسی است. باورها و سنت های زیادی در باره جزئیات عروسی وجود دارد که برخی از آنها ریشه در آداب و رسوم گذشتگان ما دارد و برخی نیز از سایر ملل به ما منتقل شده اند. اما همه این باورها و سنت ها غیر قابل تغییر نیستند. در اینجا به شرح چند باور سنتی می پردازیم که اگر تمایل داشتید، می توانید با خیال راحت آنها را به میل خودتان تغییر دهید. به هر حال این عروسی شماست و تصمیم گیری در خصوص جزئیات آن نیز حق شماست.
لباس عروس در اقوام مختلف ایرانی، دارای رنگ های شاد و زنده و طرح های متنوع بوده است. هنوز هم در بین بسیاری از اقوام ایرانی و خصوصا عشایر و ایلیاتی ها، استفاده از رنگ های زنده و شاد در لباس عروس ، مرسوم است.
رنگ سفید برای لباس عروس در واقع یک سوغات فرنگی است. در خود کشورهای اروپایی نیز رنگ سفید برای لباس عروس تا قبل از ملکه ویکتوریا، مرسوم نبوده است و در واقع پس از اینکه ملکه ویکتوریا برای لباس عروسی خود از رنگ سفید استفاده کرد، عروس خانم ها به استفاده از لباس سفید، تمایل پیدا کردند.
به هر حال هم اکنون حتی در کشورهای اروپایی و امریکایی نیز، عروس خانم ها به استفاده از رنگ های دیگر مثل: قرمز، آبی، صورتی و… برای لباس عروسی خود روی آورده اند. لذا اگر از رنگ سفید خسته شده اید، می توانید با خیال راحت این سنت را بشکنید و از رنگ های دیگر در لباس عروسی خود استفاده کنید.
آینه و شمعدانها که در دو طرف یکی برای عروس و یکی برای داماد به نشانه روشنایی در زندگی جدیدشون روشن میشن و داماد باید عروس را ابتدا در آینه ببیند عروس در این زمان تور یا پارچه ای روی صورت دارد که هنگامی که کنار داماد می نشیند این تور را برمی دارد و داماد اولین چیزی که در آینه می بیند چهره همسرش در آینه است همچنین امروزه بعد از خطبه عقد و گرفتن کادوها شمعها را با پاشنه کفش یا یک گلبرگ خاموش می کنند رسم حنابندان
جشنی است که در واقع مراسم خداحافظی عروس است ودر آخرین شب اقامت عروس در خانه پدر برگزار می شود که در این شب خانواده داماد حنا و شیرینی و چبزهای دیگه ای به خانه عروس آورده و به دست عروس وداماد (در قدیم )حنا می بستن. حنا از جنت است و به نشانه بهشت و نیکبختی است که تا امروز هم این رسم پابرجاست.
